Het wordt al eeuwen gedaan: visnetten breien (maken) en boeten (repareren). Door vissers, boetsters (de benaming voor vrouwen die vroeger netten herstelden), maar ook mannen. Deze traditie wordt echter bedreigd, want het ambacht wordt steeds minder beoefend.
Chinese netten
“Netten breien en boeten is een oud ambacht,” vertelt Wouter van Dijk, voorzitter van de Historische Vereniging Bunscote. Hij organiseert in Spakenburg een paar keer per jaar cursussen om het oude ambacht niet verloren te laten gaan. “Overal ter wereld zie je in vissersplaatsen mensen netten boeten. Maar tegenwoordig worden vaak alleen de kleine netten nog met de hand gemaakt; grote netten komen bij wijze van spreken gewoon uit China. Het boeten en breien gebeurt dus steeds minder. Er zijn bijna geen vissers meer die hun eigen netten repareren.”
Grote belangstelling
Dat is precíes de reden dat de Historische Vereniging Bunscote een cursus over deze traditie organiseert. Je zou misschien denken dat de cursus niet meer zo populair is, zeker omdat dit eeuwenoude ambacht nog maar door zo weinig mensen wordt verricht. Toch is de cursus enorm in trek, ook bij jongeren. “De belangstelling is hoopgevend,” aldus Van Dijk. “Het zijn hoofdzakelijk mannen die meedoen, en drie of vier vrouwen. Ook uit andere vissersplaatsen, zoals Urk. Mannen maken meestal grote fuiken of modellen op schaal. Vrouwen breien vaak fuikjes, om in huis op te hangen als decoratie of om weg te geven als cadeau.”
De toekomst
Er is volgens Van Dijk nog hoop dat deze traditie wordt voortgezet, want ook steeds meer jongeren zijn nieuwsgierig naar boeten en breien. Hoe dat te verklaren valt? “Dat komt, denk ik, omdat jonge mensen gelukkig steeds geïnteresseerder worden in het verleden en in oude tradities. Er is dus nog hoop op zegen, zullen we maar zeggen.” (Bron: Eemland1, tekst: Evi Pang, beeld: stock)
